Με το να είσαι ως γονιός σε επαφή με το πώς το παιδί σου αντιδρά στα αστεία σου, αμέσως σε καθιστά ενήμερο για το ποια είναι τα όρια σε σχέση με τα αστεία που μπορείς ή δεν μπορείς να του κάνεις.
Το παιδί , μπορεί αυτό που αντιλαμβάνεσαι εσύ ως αστείο, να το παίρνει ως υποτίμηση ή κακία από εσένα, γεννώντας του στεναχώρια, απελπισία, ντροπή και το δύσκολο συναίσθημα ότι ο ίδιος του ο γονιός δεν το καταλαβαίνει.
ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ
«Έλα τώρα… μην είσαι τόσο ευαίσθητος/η»
Ίσως το παιδί σου όντως να είναι ευαίσθητο και να ανησυχεί για το πώς δείχνει σε εσένα και στους άλλους. «Χαλάρωσε… ήταν απλώς ένα αστειάκι»Έχει μεγάλη διαφορά το να κάνεις χιούμορ, από το να γελάς εις βάρος κάποιου. «Μα καλά, ούτε μια πλάκα δεν μπορούμε να σου κάνουμε;»Μπορεί όντως για σένα να είναι ένα άκακο και διασκεδαστικό αστείο, αλλά εκείνο να το πονάει. Όποτε, ΟΧΙ ειλικρινά δεν μπορεί να το πάρει σαν πλάκα. «Είσαι σαν κεφτεδάκι»Μπορεί εσύ να το λες χαριτωμένα, αλλά το ίδιο να ανησυχεί ήδη για την εικόνα του σώματος του κι αυτό να το πληγώνει, υποσκάπτοντας την αυτοεικόνα του. «Έχεις πολλή πλάκα όταν τσαντίζεσαι»Με το να πειράζεις το παιδί σου σε σημείο που να τσαντίζεται και εσύ να συνεχίζεις να γελάς, εμποδίζεις το παιδί σου να διαχειρίζεται υγιώς το θυμό του.
Είναι σημαντικό να ακούμε τα όρια των παιδιών μας, ακόμα κι αν είναι διαφορετικά από τα δικά μας ή από αυτά που προσδοκούμε.Οι προσβολές με περιτύλιγμα πειράγματος και σαρκασμού μπορούν να πληγώσουν βαθιά την αυτοεκτίμηση του παιδιού .
Βάλε το χιούμορ στην οικογενειακή ζωή με έναν υγιή τρόπο, αποδεκτό και ταιριαστό στις ανάγκες και τα όρια του παιδιού σου
